T-Slagerij

De ontwerpstudio Bron van Doen is gespecialiseerd in Social Design. In het verleden werkten ze samen met vluchtelingen, expats, gepensioneerden en mensen met een afstand tot de arbeidsmarkt in hun sociale werkplekken. Dit jaar presenteerde de studio tijdens een nieuw project tijdens Dutch Design Week: T-Slagerij.

Bron van Doen gebruikt oude T-Shirts om touw te maken. “Overal in de stad zijn er tweedehands kledingwinkels en non-profit organisaties die oude kleren inzamelen. Maar ook daar gooien ze veel weg. Dat komt omdat ze niet genoeg mankracht hebben om alles te doorzoeken en omdat er niet genoeg mensen zijn die gebruikte kleding kopen. Het materiaal dat we gebruiken is dus echt aan het einde van de levenscyclus. Het gaat naar de stort of wordt gebruikt als goedkope industriële vulling. En de meest voorkomende producten die werden weggegooid, waren oude T-shirts”, zegt Minsung Wang, medeoprichter van Bron van Doen.

Met technieken die al eeuwen bestaan, wordt touw gemaakt, een oude en relatief eenvoudige ambacht. “We hebben onze expositie vernoemd naar de touwslager”, een bijna uitgestorven beroep. Uit een oud T-shirt kan Bron van Doen zo’n 15 tot 20 meter touw maken. Wang omschrijft het proces als “ergens tussen ambacht en industriële productie in”. Het feit dat de studio gebruik maakt van een sociale werkplaats, betekent zeker niet dat de kwaliteit van de materialen ondermaats is. “Het is echt onze taak om goede kwaliteitsproducten te maken.” In de expositie toonde Bron van Doen een aantal verschillende producten die je van het touw kunt maken, waaronder een stoel gemaakt in samenwerking met Uit de Buurtfabriek, een eerder project van de ontwerpstudio.

Hoewel je zou kunnen zeggen dat T-Slagerij een project is dat zich richt op circulariteit en recycling, ziet Wang dat niet zo: “Onze focus ligt op het sociale aspect van design. Wat we hier lieten zien is de materiaalstudie die we dit jaar hebben gedaan en ook onze test die we hebben gedaan met mensen in de stad. Zoals bijvoorbeeld workshops om te zien hoeveel mensen kunnen leren en of mensen geïnteresseerd zijn in dit materiaal. De test is om te zien of het materiaal interessant is voor potentiële klanten; willen ze met dit materiaal producten ontwikkelen of willen ze dat wij dat doen? Het sociaaleconomisch aspect van dit project is dat we het brengen naar groepen waarmee we al hebben gewerkt. We leiden ze op zodat ze het touw kunnen maken, terwijl ze geld verdienen. En net als in Uit de Buurtfabriek, zet de studio een sociale werkplaats in om mensen zich te laten ontwikkelen, op welke plek ze ook in hun leven staan.” Met andere woorden, het doel van deze expositie was om de wereld te laten zien dat je niet alleen nieuwe producten en materialen kunt maken van dingen die mensen weggooien, maar ook: “Wat voor soort verfijnde en vakkundig gemaakte materialen we kunnen maken in een sociale werkplaats.”

Het sociale aspect in design is iets waar Bron van Doen zich graag mee bezig houdt, maar dat brengt ook de nodige uitdagingen met zich mee. “Met alleen maar sociale projecten verdien je geen geld”, zegt Wang. “We verdienen geld met andere projecten, zodat we kunnen doen waar we een passie voor hebben: social design.” En als je werkt met mensen die moeite hebben om de arbeidsmarkt te betreden, moet je ze opleiden en begeleiden om hun potentieel te bereiken. Bron van Doen werkt daarvoor samen met een aantal verschillende maatschappelijke organisaties die wel over die expertise beschikken. “Ron en ik zijn ontwerpers en wij doen niet alsof we experts zijn in het sociale domein. Daarom hebben deze mensen een coach en mentor.”

Dit artikel is mede mogelijk gemaakt door Innovations Origins. Tijdens DDW18 organiseerden Dutch Design Daily, Innovation Origins en DDW daarnaast gezamenlijk Hidden Gem fietstochten langs de geselecteerde ontwerpers.