Designer Dialogues: Floor Frings

Wat doet een architect in een gedeelde werkplaats met allemaal ontwerpers?

Ik heb altijd tussen architectuur en het ‘maken’ in gezeten. Als architect vind ik het ergens frustrerend dat je de gebouwen die je ontwerpt niet zelf maakt. Wat je doet is tekeningen maken van gebouwen en vervolgens maakt iemand anders dat gebouw in het echt. Architecten maken dus uiteindelijk heel veel papier. Ook dat is interessant, want je denkt wel over ruimte na. Maar daarin miste ik een fysieke benadering. Hoe kun je materiaal om een ruimte heen plooien of kneden? Dat is eigenlijk wat architectuur doet: materiaal op een dusdanige manier manipuleren, zodat er ruimte ontstaat. Dit kun je niet alleen achter de computer doen. Je hebt een werkplaats nodig. In mijn zoektocht naar wat  het betekent om architect te zijn, maar ook wat het betekent om een maker en een makende architect, beland je uiteindelijk op dit soort plekken.

Wat betekent het dan om een "makende architect" te zijn? Wat maak jij meer dan een "niet-makende architect"?

Ik ben continu op zoek naar datgene wat een maquette mij kan vertellen in een ontwerpproces en een 3D-model niet. Een mooi impressieplaatje is snel gemaakt, maar een ontwerpproces is veel meer dan alleen een indrukwekkend plaatje. Al makend zoek ik naar hoe ik dat laatste detail in een ruimte krijg en ik push mezelf steeds om daarbij andere middelen te vinden. Dat is wat ik in de werkplaats doe. Door verschillende materialen en verschillende technieken uit te proberen, kom je met andere resultaten. Dat is het makende voor mij. Het breekt mijn eigen gedachtegang open.

Wat heb je gestudeerd?

Ik ben begonnen op de Design Academy Eindhoven en heb na een jaar toch gekozen voor bouwkunde aan de Technische Universiteit. Op de Design Academy miste ik de wiskunde en natuurkunde. Ik kan er ontzettend van genieten om iets totaal abstracts te snappen. Dat vind ik van architectuur ook. Het is iets heel abstracts en dat probeer ik helemaal te begrijpen.

Ben jij uniek of zijn er meer "makende architecten"?

Er zijn zeker ook andere architecten die al makend ontwerpen. Ik vind dat ook fijn, want daardoor zijn er anderen bij wie ik mijn ideeën kan toetsen. Het is alleen heel tijdsintensief en daarmee ook kostbaar. Dat maakt het niet voor alle opdrachtgevers haalbaar of noodzakelijk. De meerwaarde zit ‘m in het bijzonder kunnen maken van het alledaagse. Daarvoor moet je heel diep in details duiken.

Voor bedrijven die een loods langs de snelweg willen hebben, hoeft het niet conceptueel verantwoord te zijn.

Die bedrijven willen gewoon veel vierkante meters. Snel en goedkoop. Maar ook dan denk ik dat het belangrijk is om die meerwaarde te leveren. Het moet niet zo zijn dat het een luxe is en je alleen iets bijzonders kan maken als er een grote zak geld is. Je zou het juist voor iedereen moeten doen. Ook in kleine details kun je veel meerwaarde genereren. De klant moet er plezier in hebben om iets bijzonders te maken van het alledaagse. Als hij daar plezier in heeft en daar naar op zoek is, dan kan je zelfs van een verschrikkelijk goedkope loods langs de snelweg nog iets heel moois maken. Een loods waarin de mensen zich prettig voelen en met plezier werken. Dat hoeft niet duur te zijn. Je hebt er alleen meer liefde en aandacht voor nodig.
 
De zekere ‘traagheid’ in mijn ontwerpproces betaalt de opdrachtgever voor een deel. En deels betaal ik het zelf, omdat ik er altijd meer uren in stop. Ik kan dit doen omdat ik er bewust voor zorg dat mijn kosten laag zijn. De gezamenlijke werkplaats bijvoorbeeld, geeft mij extra mogelijkheden zonder dat ik er veel voor moet betalen. Een project moet gewoon goed zijn. Ik voel een sterke verantwoordelijkheid naar de mensen die mij een opdracht geven. Zij gaan elke dag werken of wonen in de gebouwen die ik ontwerp. Het is een groot onderdeel van hun leven. Uit liefde voor die mensen investeer ik er zelf in. Daarom vind ik het heel leuk dat ik ontwerp voor iemand. Ik vind het veel moeilijker om een opdracht te krijgen van een vastgoedontwikkelaar die uiteindelijk alle huizen doorverkoopt. Je weet dan niet wie de uiteindelijke gebruikers zijn. Ik heb veel waardering voor mijn klanten, omdat ze willen nadenken over hoe ze willen leven en ik met ze mee mag denken over hoe dat vorm te geven.

Het volledige interview met Floor Frings is binnenkort te lezen in de tweede uitgave van BLANK SPACE MAGAZINE die tijdens DDW19 zal worden gelanceerd. Meer lezen? Volg BLANK SPACE MAGAZINE hier.

Interview: Mats Horbach / Photography: Anniek Mol / Tekstschrijver: Martijn van der Ven