#heyddw: Hi Kiera Morel

Hi Kiera! Zou je in een paar zinnen kunnen omschrijven wie je bent, waar je vandaan komt en waarom je ontwerper bent geworden?

Mijn naam is Kiera, ik ben een textielontwerper uit Berkshire, Engeland. Ik woon op het moment in Norwich en ik ben kortgeleden afgestudeerd met een BA in textielontwerp. Mijn fascinatie met textiel en ontwerp begon al op jonge leeftijd: mijn moeder leerde me zowel te breien als te haken. Het was echter pas tijdens mijn studie voor mijn art foundation diploma dat ik meer toegewijd aan en gericht op textiel raakte. Ik ben daarna verder gaan studeren aan de Norwich University of the Arts, waar ik me specialiseerde in breien. Hier begon mijn periode van experimenteren met en passie voor materialen pas echt. Ik leerde hoe breien met een breimachine een heel nieuwe wereld aan mogelijkheden om te experimenteren opende en hoe ik op verschillende manieren nieuwe en ongebruikelijkematerialen in mijn ontwerpen kon integreren.

Filthy Knits, je naam op Instagram, spreekt tot de verbeelding. Kun je iets over je werk uitleggen?

Mijn nieuwste project heet ‘unconventional touch’ en verkent manieren waarop experimentele en ongewone materialen tot stoffen kunnen worden verwerkt door middel van breien en haken. De stoffen die ik heb gemaakt, verkennen de benodigde kwaliteiten om innovatieve, tactiele en interactieve stoffen te creëren. Het verkennen, testen en onderzoeken van materialen is een integraal onderdeel van mijn proces. Op deze manier heb ik ontdekt dat materialen anders kunnen aanvoelen dan ze eruitzien. Mijn doel is om de perceptie van materialen te prikkelen en onverwachte haptische sensaties te creëren tijdens de interactie met textielproducten.

Waar halen je je inspiratie vandaan?

Materialen! Ik ben altijd op zoek naar nieuwe materialen, experimenteer daarmee en verken de interactie ermee. Dit is vaak leidend bij mijn projecten. Ik ben erg praktisch en heb altijd de neiging om aan het begin van het project al te beginnen met creëren en maken. Dit verkennen van materialen aan het begin is de sleutel tot het maken van inspirerende tekeningen, collages en de volgende fase van uittesten.

Voor een van je haakprojecten liet je je inspireren door de Masai-stam uit Tanzania. Hoe kwam je daarop?

Mijn inspiratie voor het project kwam na een reis naar Tanzania, waar ik de Masai zag. Ik werd in eerste instantie aangetrokken door de uitgebreide manier waarop ze kralen in hun sieraden gebruiken, maar ik was nog meer gefascineerd door de manier waarop deze bewegen als ze dansen. Ik verkende dit concept van beweging door soortgelijke sieraden te ontwerpen, maar ik gebruikte daarbij traditionele westerse haaktechnieken in plaats van hun traditionele manier van werken met kralen. Op een latere reis naar Tanzania leerde ik de traditionele manier van ketting rijgen van een lokale vrouw op de markt. Door te leren om op deze manier te rijgen, kon ik andere manieren en nieuwe materialen voor mijn werk overwegen.

Je experimenteert veel met verschillende materialen. Wat is tot nu toe je favoriete breimateriaal? Is er ook een specifiek materiaal wat je heel graag zou willen gebruiken?

Ik gebruik graag Lycra. Bij het breien met de breimachine kan de mogelijkheid om te strekken echt worden gebruikt. Door bepaalde technieken te gebruiken, kun je een veelvoud aan driedimensionale en tastbare stoffen creëren. Ik heb recent mijn dissertatie geschreven over de manier waarop rekkende garen kunnen worden gecombineerd met niet rekkende garen om materialen te creëren die van vorm en structuur veranderen als ze worden uitgerekt.

Wat is het meest bijzondere of opmerkelijke werk dat je ooit hebt gemaakt of ontworpen?

Het is erg moeilijk om een favoriet te kiezen, maar ik zou zeggen: mijn silicone breiwerk. Het is erg tactiel en leuk en het is erg interessant om te maken. Het breiproces wordt bemoeilijkt door de manier waarop het materiaal is gemaakt. Bij traditioneel breien wordt één continue draad gebruikt, waarbij de draad door de lussen wordt getrokken, steek voor steek. Bij dit materiaal hebben bepaalde rijen silicone een paspel en zijn gedroogd. De lussen worden daarna in horizontale rijen aan elkaar gekoppeld, waardoor er ruwe, onafgewerkte randen overblijven

In verband met coronavirus gaan veel design events niet door en neemt het aantal opdrachten voor veel ontwerpers merkbaar af. Wat voor impact heeft het tot nu toe op jullie en hoe kijken jullie naar de toekomst?

Ik heb mijn eindproject voor de universiteit een paar weken geleden ingeleverd; het is veranderd in een digitale inzending en ik had uiteraard geen toegang tot de faciliteiten op de universiteit om mijn project af te ronden op de manier waarop ik het graag zou hebben gewild. Onze Degree Show en New Designers (ontwerpshow voor afgestudeerden in Londen) zijn ook naar online verplaatst. Ik had het hier in eerste instantie best moeilijk mee, want het is iets waar ik al 3 jaar naar uitkijk en mijn werk vereist interactie en manipulatie om voor het volledige effect te zorgen. Ik denk echter dat het me creatiever heeft gemaakt in de manieren waarop ik mijn werk fotografeer en presenteer. Het heeft me gedwongen om manieren te verkennen waarmee tactiliteit en manipulatie digitaal gedemonstreerd kunnen worden.

Ik werk momenteel aan mijn online inzendingen voor onze Degree Show en New Designers, terwijl ik tegelijkertijd aan mijn inschrijving en portfolio voor mijn masteropleiding werk. Ik wil de context van mijn werk en de manieren waarop het op het lichaam gedragen kan worden verder verkennen, zonder compromis op het gebied van tactiliteit en interactiviteit . Ik heb mijn stoffen altijd ontworpen met het oog op fashion, maar ik wil deze materialen ook zelf tot kleding kunnen ontwikkelen. Ik probeer op het moment met mijn breitechniek voor silicone een draagbaar kledingstuk te ontwikkelen. Het is moeilijk om dit te doen zonder ruwe, onafgewerkte randen, maar ik werk aan mogelijke oplossingen voor dit probleem.

Ik zou heel graag met fashionontwerper Issey Miyake willen werken. Veel van zijn kledingstukken bieden een interessante interactie met het lichaam, waarbij bepaalde bewegingen de vorm van de outfit volledig veranderen. Ik vind de manier waarop hij de kleding maakt erg interessant en ik zou erg veel van hem kunnen leren. Zijn A-POC-collectie is mijn favoriet. In deze collectie stelt hij traditionele concepten van kleding ter discussie. Afgewerkte kledingstukken zijn uit lange, gebreide rollen geknipt en er kunnen verschillende stijlen worden uitgeknipt, afhankelijk van de voorkeur van de klant.

Heb je nog nieuws dat je graag zou delen met de DDW community?

Ik werk momenteel mijn Instagram en website bij met mijn nieuwe projecten, dus houd die in de gaten.

Hey ontwerper! Wil jij ook gefeatured worden op onze website? Gebruik #heyddw bij je Instagram posts en wie weet ben jij de volgende!