Jezelf aankleden met digitale mode in augmented reality, dat opent een wereld aan nieuwe mogelijkheden. Maar leuk oogt in een passpiegel, verschijnt pas zodra iemand anders naar je kijkt. Mode die je met z'n tweeën ervaart, daar komt AR mode op neer. Welke dilemma's en kansen levert dat op?
Context: digitale mode
Zijn digitale kledingstukken zoals we die nu kennen klaar voor een volgende stap, klaar om gedragen te worden in een augmented reality toekomst? En zij wij zelf klaar om rond te gaan lopen met een AR outfit? Die thematiek staat centraal in het "Kleidung für Zwei" project.
Digitale mode is er de laatste jaren steeds beter uit gaan zien. Doordat virtuele stoffen tegenwoordig natuurgetrouw kunnen reageren op de vormen en bewegingen van de drager, is AR mode niet meer van echt te onderscheiden. Op het oog dan. Zonder de belemmeringen van het fysieke, geeft virtuele mode een unieke vrijheid die in een semi-digitale wereld nog relevanter is dan in een 'metaverse wereld'. Dat er in een virtuele wereld oneindig veel kan, verbaast niemand. Maar digitale mode in AR opent een wereld aan nieuwe mogelijkheden die verder te gaat dan pogingen om het fysieke na te bootsen. Er kan werkelijk wat nieuws. Outfits die zich niets van onze lijfelijke eigenschappen aantrekken bijvoorbeeld. Als iconisch voorbeeld presenteert "Kleidung für Zwei" daarom een serie outfits die gedragen kunnen worden door meerdere mensen tegelijk. Zonder dat er sprake is van een ongemakkelijke pasvorm.
Toekomstige problemen (en oplossingen)
Met een virtuele outfit die zich pas manifesteert zodra een of meerdere mensen in beeld zijn, komt ook een ander aspect van augmented reality mode naar voren. Anders dan in een volledig virtuele wereld, heb je in AR geen 'vogelvlucht' perspectief. Je ziet jezelf nooit, je ziet alleen de digitale mode die mensen om je heen dragen. Je eigen outfit verschijnt pas zodra iemand anders naar je kijkt door zijn of haar AR bril. Of met een AR app, de wijze waarop we anno 2022 alvast een voorproefje krijgen van deze nieuwe werkelijkheid.
Behalve niet zien hoe je er zelf bij loopt, weet je eigenlijk nimmer zeker of iemand anders jou wel ziet zoals je dat wenst. Gaan we op techniek vertrouwen als we onze semi-digitale verschijningen onderling willen regelen? Of komt het neer op intermenselijke afstemming en ethiek, als software of hardware ons niet van dienst kan zijn vanwege incompatibiliteits- of concurrentie-issues? Gaat digitale AR mode draaien om samenwerken?
Wat en hoe?
Op het "Kleidung für zwei" trefpunt in de Fashion Tech Farm staat geen passpiegel opgesteld. Zien hoe een virtueel kledingstuk je staat, kan niet. Althans niet direct. Wat wel kan is iemand anders aanschouwen, met de juiste AR app. Dankzij een synchronisatie-timer heeft degene naar wie je kijkt aan wat jij zelf ook aan hebt.
Is het saai dat iedereen het zelfde aan heeft? Nee, want de outfit die je draagt is interactief. Daar geef je zelf nog een draai aan met een of meer (arm)gebaren. Welke dat zijn? Ook dat kom je te weten door de ander te observeren. En naast het kijken, vergeet niet ook te luisteren. Want indien de ander jou staat te 'augmenten', dan hoor je aan de geluidseffecten of je met je eigen gebaren de juiste configuratie-opties instelt voor de outfit die je wél draagt maar niet zelf ziet.
Samengevat: vind iemand die ook de Snapchat AR app op z'n smartphone geinstalleerd heeft. Open tezamen de 'Kleidung für zwei' lens. Richt op elkaar en doorloop een digitale kledingkast waarin je allebei automatisch elke minuut van outfit wisselt.