Zoeken

Sluit zoeken
Terug naar Programma archief

(Archief) Phygital Data Dress

We dagen je uit om je oprecht en kwetsbaar op te kunnen stellen door je virtuele zelf in de echte wereld uit te dragen.

Dit project was onderdeel van DDW 2022
Cloak of Vulnerability

Ons project is een "phygital" gewaad met led-verlichting en een textiel schakelaar die de vingerafdruk van de bezoeker detecteert. De fysieke vorm van de jurk wordt is gelaagd met een digitale dataflow-animatie, die wordt geactiveerd wanneer de bezoeker hun vingerafdruk scant.

Onze virtuele ik

Een fygitaal iets bestaat in de interrealiteit, waar zowel de fysieke en digitale vorm kan worden waargenomen. Op de intersectie van deze twee werelden belichaamt online data een extra gelaagdheid van de identiteit van het iets. Dit is anders dan hoe we onze identiteit vertalen naar social media. De persoonlijkheid die we uitten op het internet is slechts een gefilterde en afgevlakte uitdrukking van onze ware ik. Het bevat gedeconstrueerde facetten van onze identiteit, gehuld in een gewaad van anonimiteit. Deze digitale identiteit stelt ons in staat om data te delen die te gevoelig is voor de echte wereld.
Zo zijn er vele mensen die zonder moeite allerlei genante of schaamvolle gebeurtenissen beschrijven op online forums, terwijl ze dit in het echt niet zouden durven opbiechten. Dit veilige gevoel van anoniemiteit blijkt slechts een illusie, aangezien de data in het publieke domein met iedereen gedeeld kan worden. Als we ons tabblad sluiten lijkt de data en de biecht in cyberspace verdwijnen maar in de realiteit zijn er bedrijven die hun verdienmodel baseren op het bewaren van dit soort persoonlijke data: we zijn dus toch niet zo onvindbaar in onze digitale schuilplaats.

Onze kwetsbaarheid

Tegenstrijdig genoeg blijft ons veilige gevoel van online anonimeit, zelfs als we ons bewust zijn van de glurende data-giganten. Hoezo voelen we ons zo veilig in deze data dimensie waar we duidelijk geen echte privacy hebben?
Misschien is het omdat de grens tussen tastbaar en digitaal zo onoverbrugbaar lijkt. Als onze online persona niet meer is dan een enkel gestyleerd en gedeconstrueerd facet, dan kan dit flard van onze identiteit ook niet zomaar overgebracht worden naar de echte wereld. Dat wil zeggen, onze online activiteit kan nooit door een ander geinterpreteerd worden op een compromitterende manier. Hierdoor zijn we vaak blind voor de mogelijke consequenties. Aan de andere kant, kunnen we in real-life sociale interacties wel kwetsbaarheid tonen omdat de risico’s van de onverwerkte interactie direct en vertrouwelijk kunnen worden tergugegeven. Zo kunnen we bijvoorbeeld vertrouwelijke informatie delen met een vriend in de hoop dat we daarvoor compassie, erkennening en verbintenis terugkrijgen en in de verwachting dat dit lijntje ook eindigt bij die vriend.

Fygitale ik

Dit staat in star contrast met de cyberspace waar we niet kunnen voorspellen waar dit lijntje heengaat en aftakt. We kunnen de risicos niet goed analyseren, waardoor we oprechtheid en kwetsbaarheid moeilijk durven delen. In plaats daarvan kiezen we om online vooral strikt gestyleerde en gecontroleerde facetten van onszelf te tonen. Zou het echter mogelijk zijn om een een kwetsbare, oprechte digitale identiteit te behouden zonder dat we precies weten wat we neerzetten en met wie we dit delen?
‘Het gewaad van kwetsbaarheid’ is een fygitaal object dat de dataflow in cyberspace visualiseerd in de fysieke wereld. We hopen dat er zo ruimte is voor een tastbare kwetsbaarheid, die van een digitale wereld de fysieke wereld inkomen. We dagen je uit om je oprecht en kwetsbaar op te kunnen stellen door je vele virtuele personas in de echte wereld uit te dragen.

Play video

Cloak of Vulnerability

Cloak of Vulnerability